ریاضیات دومن(مرحله هفتم:معادلات)

در این زمان کودک تعداد ۱ تا ۱۰ را می شناسد. در این مرحله گاهی اوقات وسوسه ای برای مرور کارت های قدیمی ایجاد می شود. در برابر آن مقاومت کنید چون این کار برای کودک خسته کننده است. آنها یادگیری اعداد جدید را دوست دارند ولی از مرور اعداد قدیمی متنفرند. همچنین شاید وسوسه شوید تا کودک را امتحان کنید این کار را هم نکنید.

آزمودن باعث تنش در والدین می شود و کودکان آن را می فهمند و در مسیر یادگیری در این تنش و دلخوری درگیر می شوند. در فصل آینده در این باره با جزئیات بیشتری بحث خواهیم کرد. در هر فرصتی عشق و توجه تان را به کودک نشان دهید. جلسات ریاضی باید همیشه با خنده و علاقه فیزیکی باشند. این بهترین جایزه برای هر دوی شما خواهد بود. زمانیکه کودک شناخت اولیه از تعداد۱ تا ۲۰ را کسب کرد، می توانید این تعداد را کنار یکدیگر بگذارید تا نتیجه اعداد دیگر را ببینید. کودک آماده است تا عمل جمع را بیاموزد. مرحله آموزش معادلات جمع خیلی ساده است.

در حقیقت، کودک شما این مرحله را چند هفته قبل تماشا کرده است. هر وقت کارت نقطه ای جدیدی را به او نشان دادید، جمع یک نقطه جدید را می بیند. این مرحله برای کودک قابل پیش بینی است خیلی واضح است کارت هایی را که هنوز ندیده را پیش بینی کند. با این وجود، اسمی را که به موقعیت ۲۱ داده ایم را نمی تواند پیش بینی یا نتیجه گیری کند. احتمالاً به این نتیجه می رسد که کارت جدیدی که به او نشان می دهیم همان ۲۱ است اما با یک نقطه اضافی. البته این همان عمل جمع است. کودک هنوز اسم آن را نمی داند ولی یک تصور جزئی از اینکه چی هست و چگونه کار می کند دارد. خوب است بدانید قبل از اینکه معادلات جمع را برای اولین بار به کودک نشان دهید او خودش به این نکته پی خواهد برد. با نوشتن معادلات جمع دو مرحله ای پشت کارت می توانید ابزارهای آموزشی خود را آماده کنید. اعداد را پشت هر کارت نقطه از ۱ تا ۲۰ بنویسید. در ضمیمه همین کتاب می توانید چند مرحله را پیدا کنید. برای مثال پشت کارت ۱۰ چنین چیزی را می بینید:

برای شروع این مرحله کارت های ۱و۲و۳ را رو به پایین روی پایتان بگذارید. با صدای خوشحال و مشتاق بگویید: ۳=۲+۱ هر کارتی را که می خوانید همان را به کودک نشان دهید. برای این معادله ی خاص کارت ۱ را بالا بگیرید و بگویید۱(کارت ۱ را زمین بگذارید) و بگویید«به اضافه ی»(کارت ۲ را بردارید) و بگویید«۲»(کارت ۲ را زمین بگذارید) و بگویید«مساوی است»(کارت ۳ را بردارید) و بگویید«۳». کودک معنی لغات به اضافه و مساوی را همانند لغات مال من و مال تو که در متن می دیده است می آموزد. باید خیلی سریع و طبیعی انجام شود. بار دیگر این تمرین را با پدر انجام دهید تا خیالتان راحت شود. ترفند این کار به این صورت است قبل از اینکه توجه کودک را برای شروع جلسه ریاضی جلب کنید ترتیب معادله تان باید آماده باشد. خیلی احمقانه است از کودک انتظار داشته باشید تا یکجا بنشیند و به شما نگاه کند و برای انجام معادله، کارت های صحیحی که به او نشان می دهید را انتخاب کند، بلکه او به اطراف حرکت می کند درست همان کاری که باید انجام دهد البته وقت او خیلی با ارزش است.

ترتیب کارت های معادله را از شب قبل آماده کنید تا در فرصت مناسب آنها را نشان دهید. فراموش نکنید زمان زیادی را صرف معادلات ساده ۱ تا ۲۰ نکنید، به زودی معادلاتی را انجام می دهید که نمی توانید آنها را در ذهنتان سریع و بدون مشکل حل کنید. نشان دادن کل معادله چند ثانیه بیشر طول نمی کشد. سعی نکنید تا معنی مساوی یا جمع را توضیح دهید زیرا شما کاری فراتر از توضیح معانی انجام می دهید و به جای آنکه معنی آنها را بگویید به کودک موجودیت آنها را نشان می دهید. کودک شما مرحله را می بیند تا اینکه صرفاً درباره ی آن بشنود. این بهترین روش آموزش است. اگر به یک فرد بزرگسال بگویید: یک بعلاوه دو می شود سه، چیزی که در ذهنش می بینید: این۳=۲+۱ است. زیرا بزرگسالان به دیدن علائم محدود شده اند تا خود واقعیت.

حالا چیزی که کودک می بیند:

همه ی این ها عدد سه را نشان می دهد. کودکان حقیقت را می بینند و به شماره ها کاری ندارند. همیشه درباره‌ی روشی که معادلات را می گویید ثابت قدم باشید. هر بار از لغات مشابهی استفاده کنید.بگویید«۱بعلاوه ی ۲ می شود ۳» نه اینکه «۱و۲ می شود ۳». زمانی که حقایق را به کودکان آموزش می دهیم، آنها از قوانین نتیجه گیری می کنند و بزرگترها باید نظم را رعایت کنند تا بتوانند به این نتیجه گیری دست یابند. اگر واژگانی که استفاده می کنید را تغییر دهیم، کودکان حق دارند تا بدانند قوانین هم تغییر می کنند. هر جلسه را با سه معادله نه بیشتر به پایان ببرید. فراموش نکنید تا جلسات را کوتاه برگزار کنید. روزانه سه جلسه معادله برگزار کنید. در هر جلسه یک معادله ی متفاوت بگذارید بنابراین هر روز ۹ معادله ی متفاوت را نشان خواهید داد. لطفاً حواستان باشد تا معادلات یکجور را تکرار نکنید. هر روز معادلات جدید و متفاوتی را انجام دهید.

لطفاً از انجام الگوهای معادله ای قابل پیش بینی در یک جلسه خودداری کنید، به عنوان مثال:

۳=۲+۱

۴=۳+۱

۵=۴+۱

بهتر است که به این شکل باشد:

۳=۲+۱

۷=۵+۲

۱۲=۸+۴

خوب است تا معادلات جمع را در دو مرحله نگه داریم زیرا از یکنواختی جلسات جلوگیری می کند و این خیلی برای کودک بهتر است.۱۹۰کارت معادله ی جمع مختلف وجود دارد که می توانید آنها را از ۱ تا ۲۰ استفاده کنید. پس در هفته اول از اینکه هیچ ایده ای نداشته باشید نگران نشوید. در اینجا ابزار آموزشی لازم در اختیارتان هست. بعد از دو هفته کار روی ۹ معادله مختلف جمع وقت آن رسیده تا به سراغ تفریق بروید و گر نه توجه و علاقه کودک را از دست خواهید داد. او اکنون درباره جمع نقطه ها تصوری روشن دارد پس آماده است تا تفریق آنها را هم ببیند.

روش آموزش تفریق دقیقاً مانند روش جمع می باشد همچنین همان روش دقیقی که زبان انگلیسی را می آموزد. کارت های نقطه ای را با نوشتن معادلات مختلف پشت آن آماده کنید. با گفتن این عبارت سه منهای دو می شود یک شروع کنید. بار دیگر، ۳ کارت دارید که هر کدام یک معادله روی آن نوشته شده و هر کارت را با گفتن آن نشان دهید. از حالا به بعد در آموزش کارت های نقطه ای فراتر از عدد ۲۰ بروید پس برای استفاده از معادلات تفریق به مجموعه وسیعتری از اعداد نیاز دارید و باید در استفاده از این اعداد احساس آزادی کنید. انجام معادلات جمع را دیگر متوقف کنید و معادلات تفریق را جایگزین کنید.سپس در این مرحله سه بار معادله ی تفریق که در هر کدام یک معادله ی متفاوت است را انجام دهید و به طور همزمان دو مجموعه از کارت های نقطه ای ۵ تایی را سه بار در روز نشان دهید تا اعداد بیشتری را تا ۱۰۰ آموزش دهید، با این برنامه، ۹ جلسه ریاضی خیلی کوتاه خواهید داشت.

منبع: “کتاب چگونه به کودک خود ریاضی بیاموزیم نوشته گلن دومن”