ریاضیات دومن(مرحله سوم:شیوه آموزش)

اینکه محتوای جلسات ریاضی شامل یادگیری شناخت مقدار یا عملیات جمع یا تفریق باشد بستگی به اشتیاق و علاقه شما دارد. کودکان عاشق یادگیری هستند و خیلی سریع آن را انجام می دهند. بنابراین کارت ها را خیلی سریع نشان دهید. ما بزرگسالان تقریباً هرچیزی را خیلی آهسته برای کودکانمان انجام می دهیم و دردناک تر از این نیست که والدین با این شیوه به کودکان آموزش بدهند. به طور کلی، از کودک انتظار داریم یکجا بنشیند و به کارت بازی با دقت نگاه کند.

همچنین فکر می کنیم که کودک باید حالت جدی داشته باشد تا چیزی را یاد بگیرد. اما بر خلاف بزرگسالان، کودکان یادگیری را کار دشواری نمی دانند. تا آنجا که می توانید کارت ها را به سرعت نشان بدهید، کم کم در این کار خبره می شوید. این تمرین را می توانید با پدر انجام دهید تا خیالتان راحت شود. کارت ها بزرگ و واضح طراحی شدند پس می توانید آنها را خیلی سریع به کودک نشان دهید و کودکتان به راحتی آنها را می بیند. گاهی اوقات که مادر سرعت را بالا می برد کمی حالت مکانیکی پیدا می کند و اشتیاق و آهنگ طبیعی صدایش از بین می رود. حفظ اشتیاق و صدای پر معنا امری ممکن و با اهمیت است. علاقه و اشتیاق کودک برای جلسات ریاضی منوط به سه نکته است:

۱- سرعتی که کارت ها نشان داده می شود.

۲- مقدار ابزار(کارت) آموزشی جدید.

۳- رفتار شاد مادر.

سرعت می تواند بین یک جلسه موفقیت آمیز و جلسه ای که نسبت به هوش و اشتیاق کودک خیلی آهسته است تأثیر داشته باشد. کودکان در یادگیری به چیزی خیره نمی شوند یعنی نیازی به این کار ندارند بلکه آنها مانند اسفنج مطالب را جذب می کنند.

پایداری:

خوب است قبل از شروع، خودتان و ابزار آموزشی را سر و سامان بدهید زیرا بعد از شروع باید برنامه یکدست و مداومی را دنبال کنید. یک برنامه معمولی اگر به صورت پیوسته و شاد انجام شود خیلی موفق تر از برنامه بلند پروازانه ای خواهد بود، که مادر را از پا در می آورد و پراکنده انجام می شود. برنامه ای که منظم نباشد تأثیری نخواهد داشت. برای کسب مهارت، دیدن منظم ابزار آموزشی امری حیاتی است. لذت کودک نشأت گرفته از دانش واقعی است و این لذت می تواند با یک برنامه ی روزانه کامل شود با این وجود گاهی اوقات ضروریست که برنامه را برای چند روز کنار بگذارید. تا زمانی که این اتفاق خیلی تکرار نشود مشکلی پیش نخواهد آمد.

گاهی اوقات لازم است که برنامه به دلایلی از قبیل تولد یک نوزاد دیگر، جابه جایی، مسافرت یا یک بیماری در خانواده برای چند هفته یا حتی چند ماه به تعویق بیافتد زیرا باعث خدشه در برنامه روزانه می شود. در چنین شرایطی بهترین کار، کنار گذاشتن کامل برنامه است. در این فاصله می توانید با کودک از ریاضیات در زندگی روزمره حرف بزنید که کاری جز اشاره به اینکه چند تا انگشت در دست است یا چند تا گل در گلدان قرار دارد و یا اینکه از طبقه اول تا دوم چند تا پله وجود دارد.

در این مدت سعی نکنید تا برنامه را به طور ناقص انجام دهید چون هم خودتان و هم کودک سرخورده خواهید شد. زمانی که آماده برگشت به برنامه هستید دقیقاً از آنجایی که برنامه را به پایان رسانده بودید شروع کنید. به عقب برنگردید تا از اول شروع کنید. اینکه قصد دارید برنامه را معمولی و یا به صورت وسیع اجرا کنید مهم نیست، فقط آن را پیوسته انجام دهید. در چنین شرایطی، روزانه شاهد رشد اعتماد به نفس و شادمانی کودک خود خواهید بود.
آزمودن:

با آموزش اطلاعات جدید به کودک گویی به او هدیه ای اهدا می کنید- آزمودن این هدیه را از او می گیرد. آموزش ، مرحله ای شاد و طبیعی است- آزمودن در بهترین شرایط باعث ناخشنودی و در بدترین حالتش باعث تنفر می شود. بجای آزمودن فقط به کودک آموزش دهید.

منبع: “کتاب چگونه به کودک خود ریاضی بیاموزیم نوشته گلن دومن”

باتشکر از سایت کودک سالم